Dzieci wielokrotnie określane są synonimem “żywe srebro”, co ma związek z naturalną potrzebą ruchu i zabawy, pokonywaniem wszelkiego rodzaju przeszkód oraz ograniczeń. Niestety nie potrafią one jeszcze odpowiednio identyfikować oraz oceniać zagrożenia, dlatego dzieci często ulegają urazom. W okresie dziecięcym uszkodzeniom najczęściej ulegają kończyny górne, ponieważ w odruchowy sposób dzieci bronią się przed upadkiem. Przeważnie do złamań dochodzi w okolicy dłoni, nadgarstka, przedramienia i łokcia. Wysoka częstotliwość urazów związana jest również ze specyficzną budową kości u dzieci, które są bardziej elastyczne niż u dorosłych i dodatkowo posiadają miejsca wzrostu kości - chrząstkę wzrostową, która jest bardziej podatna na złamania.