Lecznie bólu - część I

BÓL jest najczęstszym objawem, który skłania nas do szukania pomocy lekarskiej.

Według Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu, BÓL to subiektywnie negatywne i przykre wrażenie zmysłowe i emocjonalne, które powstaje pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniu. BÓL rodzi się na podstawie psychicznych interpretacji chorego, dotyczy konkretnych dolegliwości i odbija się niekorzystnie na funkcjonowaniu całego organizmu oraz obniża komfort życia pacjenta.

 

Fizjologicznie BÓL powstaje wskutek podrażnienia receptorów bólowych, tzw. nocyceptorów lub poprzez ich nadreaktywność na dany bodziec. BÓL powoduje odruchowe pobudzenie układu nerwowego współczulnego i hormonalnego, których celem jest wyzwolenie reakcji walki lub ucieczki.

 

BÓL klasyfikowany jest jako ostry lub przewlekły. BÓL OSTRY to fizjologiczna reakcja organizmu na uraz lub schorzenie, pełni rolę ostrzegawczo-obronną, jest sygnałem ostrzegawczym i objawem choroby. Z reguły ustępuje po wyleczeniu bądź wygojeniu. Natomiast BÓL PRZEWLEKŁY, to ból patologiczny, który trwa dłużej niż 3 miesiące, mimo zakończenia gojenia/leczenia. Bardzo często prowadzi do cierpienia i dysfunkcji naszego organizmu.

 

Badania epidemiologiczne przeprowadzone w Polsce pokazują, że około 30% osób dorosłych cierpi na ból przewlekły i wymaga leczenia w PORADNI LECZENIA BÓLU.

 

Jakie są metody leczeni BÓLU i jak przebiega wizyta w PORADNI LECZENIA BÓLU napiszemy już niedługo w kolejnej części cyklu LECZENIE BÓLU.